Paroles

369

میگن نمیشه پیداش کرد از این بیشتر
میگن دیگه نمیشه راهی رفت و من میرم
میگن از این بدتر هم بود و من رد کردم
اگه پامو گذاشتم توو این راه غلط کردم
این حس همون خوابیه که توو بیداری نمیدیدم
انگار از اون روزی که به دنیا اومدم نمیدیدم
گم گشتم، سرگردون در صحرا

وقتی عشق میدم به زمین میده زمین به من عشق
میدونم آسمونا جای منن دلیلش هم سفت
سرزمینم بالای ناهید و زمین شبه
که ازش درخت هایی در میان که همیشه سبزه
ستاره هاش از پنجره من شبیه شمعه
بیرونش معتدله درونش کویر گرمه
سقف آسمونش در حال تغییر فصله
اینجا همون نیروانا اعماق جزیره گنجه
اون گم گشته ای که رفته از قبلیه کَنده
برا رسیدن به اینجا نمیشه شبیه قبلش
زندگی روو زمین فقط براش غریب و سمه
اینجا رویای واقعیِ بعد فریب عقله
باید پیدا کنی برسی اون پایین پُر از جاذبست
این مرحله واسه اوناست که بازیکنن ماهر ان
نه اونا که علاقه دارن قاطی معما بشن
باس با خودشون آشتی کنن امیدو سلام بدن

وقتی درد میدیم به جهانِ هم
حتی نمیشه بدی ها رو اندازه کرد
وقتی میرسه قطار مرگ
نمیتونم واسه اینجا رسیدن طلا بدم

میگن نمیشه پیداش کرد از این بیشتر
میگن دیگه نمیشه راهی رفت و من میرم
میگن از این بدتر هم بود و من رد کردم
اگه پامو گذاشتم توو این راه غلط کردم
این حس همون خوابیه که توو بیداری نمیدیدم
انگار از اون روزی که به دنیا اومدم نمیدیدم
گم گشتم، سرگردون در صحرا

کویرم و پی ام نمیتونه کسی بگرده
زیر پام شن و توو صورتم نسیم سرده
نگاه میکنم اون سفینه رد شه
بدون ترس از تغییراتِ عجیب بعدش