Paroles

خوشی ده تایی غم واسه یکی
مگه می شه
اصن بگو اینجا اهل دله کی
از آقاجون پرسیدم دلت می گیره
خندید گفت چشت چی می گه
لیوان چاییشو چپ کرد سریع
گفت از دل بگو ب دل می شینه
دل بده، حال می ده رفاقت با ما
دروغ می گن دارن صداقت دادا
تو سینه م یه درده که بماند حالا
تا بشکنی باز می آد صدا کفتارها
بگو چی بود ک حستو گایید
من خسته م از آدمای فیک دوزاری
این کوچه هام دیگه واسه م آشنا نی ک نه
دل بده بعد ببین بچه کجاییم
هرکی می تونه راحت یه بد شه
دل بده، رفاقت مادر به بچه
تنها چیزی بود که رقم نمی خواست
تو رفیق شو می دّوم یه عمر با کفشت
اصن هم هرکی که رفت دل بده
یه بند هد بزن و با دست پیک بده
این سری حرفمو یادگاری کن
که درسته هرچی که قلبت بگه
اگه حس توی اکتای خشکم نموند
هیچی نی بدتر از چشمام کبود
اگه تا اینجا نمونده هیچ کس پلوم
دل دادم ولی حکم دل نبود
آدمای دورم بی من یه تنه
در این حد که بده وقتی مار افعی ان حیف
دلم از همه بی جنبه تره
ک سوز می کشید کف سینه م یه سره
دیگه کسی نیس حرفو بت بده
هر دو بیت یه دل مست کنم یه تک
دست پر از یه چرک رد کنم بره
قصد من دله که پر شد از گله
دل بده، دل
سرتر از دل نداریم

قلبم پر غم شد وقتی فهمیدم که هیچکی نیستش حالم بد شه
هر شب چشه من شد اشکی انگاری یه چیزیو یادم رفته

هنو هستش سر سفره نون
دل بده بیا بشین کف پشت بوم
یه جا دیگه هوا منو داشته باش
قبل اینکه پاره بشه یقه جفتمون
بذار تخت بخوابیم زیر سقف آبی
قضاوت چیه ما خودمون خنده داریم
لق هرکی می گه بد شی گاهی
بزنیم بیرون جاده رو شب بگاییم
مثل مرد بیا وایسا تو رو من
کف دستمه راست و دروغم
د بیا بم بگو شاید یه چی بوده تو من
که آرزومه خوب باشی نمی سوزه ک نم
تا کی بزنن و من چشم وا نشه
مهیاد تو دل تو ی شب جا نشه
تو به من بگو کی اندازه شه
یه خونه ی مبله تو دلم واسه شه
شب شد تلخی می ریخت تا بگا
من از خودم یه رخ بی ریخت یادگار
یه بیلیط می گیرم با دویستا ت رام
که ته ش مقصدمونه فرودگاه امام
آقاجون گفت تو مخمصه سخته بمونی
د بچه تنهاییا لفظ گلو نی
حالا هرچی که بودی نشه عوضش کنی
بذار به ت بگن مردی گرونی
با اون احساس پیر گفت از چهل سال پیش
قسطای جوونیش بود و چشمای خیس
اه دل ما رو فقط آقاجون فهمید
به جز اون دیگه دلداری نیست
حالا آرزوتو حتی یه کوه کش ببره
رفیقت سر پول سور زد یه نم
اینکه زندگی وزنش به منه
دل بده مهم نی بودجه ت چقده

قلبم پر غم شد وقتی فهمیدم که هیشکی نیستش یادم بد شه
هر شب چشه من شد اشکی انگاری یه چیزیو یادم رفته

دل بده