متن ترانه

هر وقت به نیلوفرای آبی خیره میشم یاد تو میوفتم عزیزم میدونی
هنوزم خراب اون شبام

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه
اما بدون تو شبا فقط میکردم دائماً ناله
میخوام بشینم و گریه کنم ولیکن فایده نداره
چون اینو میدونم که با تو بودن یه رویای محاله

من مردم این روزا یجورایی تو اون دنیام و
وقتی عصبی میشم وایمیستم تو رو شما
مثل روزایی که بهم دروغ میگفتی با چشات
تا آخرین باری که دیدمت دم دانشگات
هه
تو اون لحظه دم کتابخونه
ورق کتابا خیس بود اون اشک چشام بودش
وقتی همه ناراحتیام بود از دل آرومت
تو میدونستی زندگیم بی تو هر دقه کابوسه
هر دیقه خاموشه شمع قشنگ وسط سفره
تو چیزی واسم نذاشتی جز یه دست خط مرده
کاری کردی که همه عقده هام تو عربده گم شه
تو کارمم نمیتونم کنم یه حرکت خوشگل
از رگ خشک من معلومه خونی نیست تو بدنم
این یه بار هم فقط با اشکای خیسم خوندم ازت
من از تمام بهارای زندگی موندم عقب و
این روزا مسیر زندگیم مثل ذوزنقه ست

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه
اما بدون تو شبا فقط میکردم دائماً ناله
میخوام بشینم و گریه کنم ولیکن فایده نداره
چون اینو میدونم که با تو بودن یه رویای محاله

انگار خدا واسه تو جبرئیلو رو زمین فرستاده
که مامور این باشه بگه بیام به استقبالت
چون من تا انتهای دنیا خیابونا رو میدوام
میام اونارو میکشم که چشاتو میدزدن
من تو تنهاییم اینجا فقط دارم یه چهار دیواری
زندگیمم شده عین فیلمای چارلی چاپلین و
بارون چشام از دوریت یه جای تاریک بارید
نمیخواستم کسی بفهمه خانومی قاطی ما نیست
بیا بسازیم قصر عشق و چون من از بازی خستم
راستی عکستو رو دیوار اتاق نقاشی کردم
فقط از دیدگاه من یه صحنه فراموش نمیشه
حتی صد ها روز دیگه تو با دوتا دیگه بودی
که این مقایسه حتی رو ترازو نمیره
بهم دروغ میگفتی که دل من آروم بگیره
وقتی چشمام مثل چشم عقاب چشاتو می پایید
میگفت میخوای با دروغات میله زندانو بسازی

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه
اما بدون تو شبا فقط میکردم دائماً ناله
میخوام بشینم و گریه کنم ولیکن فایده نداره
چون اینو میدونم که با تو بودن یه رویای محاله

خیلی دوست داشتم که دستای تو همیشه مال من باشه
اما بدون تو شبا فقط میکردم دائماً ناله
میخوام بشینم و گریه کنم ولیکن فایده نداره
چون اینو میدونم که با تو بودن یه رویای محاله