Paroles

درون من قبریست
که تخت خواب من است
مرا به جای به خاک
به خواب بسپارید

تمام مالم را
به نیل می بخشم
عصای موسی را
به آب بسپارید

مرا رفیقانم
به سُخره میگیرند
بریده دستم را
غلاف شمشیرم

زمین اگر گرد است
چرا نمی بینم؟
جهان اگر فانی ست
چرا نمی میرم

به مرگ می خواهم
اگرچه یک ساعت
دوباره طایفه ام
در آشتی باشند

شناورم بر نیل
و آب گور من است
و ماهیان بر من
گلاب می پاشند

به طعنه می گویم
که خوب و خرسندم
زبان طعنه ی من
همیشه کوتاه است

کسی چه می داند؟
کسی چه می فهمد؟
چه یوسفی یک عمر
درون این چاه است

درون من قبریست
که تخت خواب من است
مرا به جای به خاک
به خواب بسپارید

تمام مالم را
به نیل می بخشم
عصای موسی را
به آب بسپارید